Uzak dura-dura, yabancı oldum! ..
Eşimden dostumdan, ayrı düşeli.
İçinden çıkılmaz, dertlerle doldum,
Bu zalim gurbete, düştüm düşeli! ...
Bir ekmek uğruna, düştüm yollara! ..
Kaybettim ağacı, kaldım dallara! ..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sevgili üstadım,
Maalesef ülkemizin insanları hem ülke içerisinde hemde ülke dışında gurbeti yaşıyoruz çoğunluk olarak.Kendim ilk okul bitti ana babadan uzak gezip durdum bir uçtan bir uca.şimdi kücücük köyümün gençleri beni ben onları tanımıyorum.yabancılaştık.Bir ekmek uğruna..bizler ebunları yaşatanlar ise bir elleri yağda bir elleri balda halen aynı yalanlarla meydanlarda koşturup duruyorlar ki,dünya zenginlik sıralamasında ilklere girmeleri için.bu ilk ülke olarak değilde şahısları için geçerli elbette.Bakın eseriniz neredene nereye alıp götürdü beni.yüreğine kalemine sağlık.en kalbi selam ve sevgilerimle.
gerçekten çok güzel bir şiir nusret bey emeklerinize sağlık...tam türkü niteliiğinde bir şiir inşallah en kısa zamanda türkü olarak yorumlanıp karşımıza sunulur....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta