Düştüm Dediğin Yaşam Kuyusunda

Rüzgâr fısıldadı
Pencere aralığından ismini
Karanlıklar içinde gördüm yine seni
Kapandı tüm kapılar
Duydum yalnızlığın sesini

Suskunluklar içinde yaşıyorum
Bağırmalar yüreğimde
Sevmeleri sevilmeleri
Gel birde bana sorsana
Acıtıyormuş bedeni

Gözden son damla düştüğünde
İşte o zaman yalan gelecek dünya sana
Tutunacak el bulamayınca hayat ile oynama
Düştüm dediğin yaşam kuyusunda
Uzatılan ipi sen kestin unutma

Mevsimler döner her sene
Kaybolur yağmurlar karlar bir günde
Güneşin kurutamadığı acı yok
Yılların kapatamadığı yara çok