Düştüm Çaresiz Yola Şiiri - Mehmet Tekmen

Mehmet Tekmen
89

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Düştüm Çaresiz Yola

Düştüm çaresiz yola,kararsız adımlarım.
Ömür törpüsü gurbet; bilirim,hatırlarım.
Çiçek kokan kırların,hasreti hiç çekilmez.
Şu karşı karlı dağın,yokuşları geçilmez.

Kime desem derdimi,derde derman bilinmez.
Alın yazısı derler,sonsuza dek silinmez.
Değişmez yol ve kader,ferdî tarihe yeter.
Ayni çizgide gider,takdire göre biter.

Düştüm çaresiz yola,elimden bir şey gelmez.
Bunca dert başımdayken,elbet gözlerim gülmez.
Dostları bırakmışım,yalnız ve gözü yaşlı.
Mazimde aramayın; yok hayır,belli başlı.

Şikayetim dağlardan,yaz kış geçit vermezler.
Oralarda meyveler,olgunluğa ermezler.
Sabır ey âsi gönül,bir gün tükenir nefes.
Hemen uçup gider can,açılır sağlam kafes.

Düştüm çaresiz yola,elim boş yürüyorum.
Uzaktaki menzili,şimdiden görüyorum.
Neler var bilmediğim,gözümle görmediğim.
Bıraktım ta! geride,ne varsa tüm sevdiğim.

Görmek elimde değil,durup onlara baksam.
Söner bu fırtınada,kırık lambayı yaksam.
Son noktaya varmışım,yine geldim en başa.
Artık düşün kendini,varsa hayatı yaşa.

Mehmet Tekmen
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 11:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Tekmen