Düştümm .!!!
Düştümm...
Daha küçücükken yürümeyi çalışırken..
Birçok kez düştüm..
Dizlerim kanadı canım acıdı ...
Belli bir süre sonra yürümeyi öğrendim hatta koşmasını da...
Sonra yine düştüm kimi zaman cıkmazlara...
Kimi zamanda kararsızlıklara vede yanlışlara düştüm...
Hep ne olduysa ozmanlar oldu bana ...
Dizlerim kanamadı ama Yüreğim kan revan...
Düşmekten ve yara almaktan hiç bıkmıyor insan...
Bazen oluyor bile bile bırakıyorsunuz Kendınızı !!!
İsteyerek özleyerek üstüne üstüne gidiosunuz ...
Bende düştüm yine...
Yürümek isteyen çoçuğun düştüğü gibi...
Sevmeye çalışırken... ve sevmek isterken
Düştüm Çıkmazlara kararsızlıklara...
Yine sadece dizlerim kanasa...
Ve annem gel öpüyümde geçsin dediğinde..
Geçiverse ...
Caner Can Köksal 00:34 13.ŞUBAT.2012
Caner Can KöksalKayıt Tarihi : 27.2.2018 16:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!