Düştün sen.
Umutsuzluğumda ellerimden tutan.
Uyanmak istemediğim bir düş.
Ne çok güzellik vardı hayata dair,
Ne çok sevinç ve huzur.
Sonra..
Bittin, her düş gibi.
Uyandım, saçlarından yakaladım hayatı.
Bıraktığım gibi, devam ediyordu her şey.
Dizlerim parçalandı yollarında,
Peşinden koşarken…
Düştüm ben.
02/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 15.2.2005 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysun Erat](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/15/dustum-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!