Düştüm Şiiri - Osman Serçe

Vururken gönlüme hırçın fırtına
Koptu ümitlerim yerlere düştüm
Sevgiyle bağlandım ben bir insana
Sevmekte suç oldu dillere düştüm

Bazen mutlu oldum bazen perişan
Sabırla bekledim bıkmadan her an
Bozulup bağlarım olunca hüsran
Ateşi sönmemiş küllere düştüm

Ne diye sevdimse bilmem ne diye
Hep gözyaşı kaldı bana hediye
Susamışken nevbaharda sevgiye
Kurumuş topraklar çöllere düştüm

Ne der isen boştur anla dostum boş
Seven bir SERÇE 'nin gönlü yine hoş
Gönül arkadaşım seni bekler koş
Sonunda her zaman tellere düştüm