Düştüm Şiiri - Vedat Yılmaz

Dünya denen bu pazarda
Tezgâh açıp dara düştüm
Akıl zayi, yürek zorda
Sevda yora yora düştüm

Vuku buldu mucize hal
Tuttu beni gizli bir el
Bu dünyaya yıllar evvel
Geldim de efkâra düştüm

Böyle yazı başa geldi
Geldi de yerini aldı
Herkes layığını buldu
Ben bir zulümkâra düştüm

Kement atıp da tuttular
Aşk pazarında sattılar
Güzellere pay ettiler
Bir vefasız yara düştüm

İki gönül bir arada
Olsa, düşer miydim yâda
Ömür denilen deryada
Çırpındıkça hara düştüm

Ne mal geçer ne de para
Gitmemeye var mı çare
Hem kapı yok hem pencere
Dar, karanlık yere düştüm

Elazığ/2024