Düştük Yollara Şiiri - Yüksel Özbek 2

Tanrı akıl ihsan etti kullarına,
kimine az kimine çok,
kimi keşfetti kainatın derinliklerini,
yıldızlara yol aldı,
kimi cennetinde aç kaldı.

Düştük yollara,
yol haritası elimizde,
çizen babamız
'eline, diline, beline,
yoksa vay haline'

Her adımda beynimizi ayırdık parçalara,
ayaklarımızda pırangalar,
beş duyumuz kafeste,
koştuk hayellere,
koştuk özlemlere,
yanlışmı anladık ne,
çok yol katettik, yorulduk,
hiç yol alamadık,
saydık yerimizde.

Düştük yollara
yol haritası elimizde,
çizen babamız,
'ağzını açma, gözünü aç,
yine mi dayak yedin sünepe
atıl koş yürürken titresin toprak'
Atıldık koştuk,
yedik, içtik helal haram,
başımızda bin bela,
yanlış mı anladık ne,
düştük kör kuyulara.

Tanrı cennetinden göndermedi babamızı,
o da dünyanın kirli sularında yıkandı
Melek'te değil, Şeytan'da,
o da dedemizden aldı öğüdü,
suçlu uzakta değil,
yaratan akıl ihsan etti kuluna,
hani nerede? ,
duruyor aylak aylak
kafamızın içinde.

Temmuz 2004