Düştük Şiiri - Ramazan Kocapinar

Ev yat katla birde araba
Topla dur hısım vede akraba
Dün adımızken işçi maraba
Mevlayı unuttuk MAL derdine düştük...

Bencillik olmuş bütün alımı
Atar durur oysa binbir çalımı
Yandaş tutup yaltak zübbe zalimi
Hakkı unuttuk HÂL derdine düştük...

Korku utanma nedir bilinmez
Hiçmi hiç alın teri silinmez
Şüphesi bol tek lokması yenilmez
Yaradanı unuttuk YAL derdine düştük...

Önder aradık gerçek hâkikat
Şeyh şeriatla birde tarikat
Asıl olan Kuran-ı Kerimdir mutlak
Yüce Rabbi unuttuk YOL derdine düştük...
Kitabı Kadimi unuttuk YOL derdine düştük...

İster ezber et istersen salla
Her birimiz bir alim olduk maazallah
Bir adım ötesi sal ve musalla
Cenabı unuttuk CAN derdine düştük...

Mânâ kokar dizeler hepten gururlu
Biz bizi irdeleyip durduk hemde onurlu
Şiire varıp sorduk cevap şuurlu
Şahid-i unuttuk ŞAN derdine düştük! ! !

GURBETTEN BiR C A N!