Düştük Şiiri - Vedat Karabulut

adalet arasak hanği kapıda
adalet bilmeyen, yollara düştük
sevmesini bilmeyenler vardırda
bilipte, bilmeyen kullara düştük

buluşmak gönle murad olsa gerek
insan ancak, insan olur severek
bir güzel görüpte, gönül vererek
ateşten ummana, odlara düştük

revane birgün bu dertlerde biter
ateşte yanmadan ekmek pişmiyor
her sıkıntıda isyan etme yeter
arif olan doğru yoldan şaşmıyor

sevenin yolu neden eğri olsun
insan aradığını yolda bulsun
marifeti kendinde bilen varsa
hadi varsın gitsin, uğurlar olsun

marifet kimdedir, onu kim bilir
belki aşıklar teknesine binen
kimler görürlerde, onu kim tanır
belki hakikat denizinde yüzen...