Düştüğünde Görürsün
Şimdi inanmam sana kafan göre takıl
Tökezleyip ayağın düştüğünde görürsün
Nasılda havalandın kimler verdiyse akıl
Umutların hüsrana erdiğinde görürsün
Uçuyorsun kanatsız yelden de hızlı geçtin
Aşk denilen şarabi sen benden önce içtin
Hani çok seviyordun söyle niye vaaz geçtin
Yalanınla yüz yüze kaldığında görürsün.
Hele bir gün dara düş olur mu bak yarenin
Benden başka bulaman yaraların saranın
O zaman belli olur beyaz ile karanın
Aşikârca ortaya geldiğinde görürsün.
Aklını başına al sen ve ben bir bütünüz
Sen baharsın sevdiğim bense mevsimlerden güz
Sen olmayınca söyle nasıl güler ki bu yüz
Sevdan ile sararıp solduğunda görürsün
Ne yalan var ne hilaf yeminle doğru sözüm
Yaram sensiz sağılmaz sensiz gülmez hiç yüzüm
Vuslat olmadan olmaz anla artık be gözüm
Yolun sonu gözüktü vardığında görürsün
Sen de beni sevmiştin gizlediğin tek gerçek
Var mı Veysel’den başka uğrunda can verecek
Böyle giderse inan iş işten çok geçecek
Pişman olup yanlıştan döndüğünde görürsün
10.OCAK.2013.PRŞ.
Veysel KızlarkayasıKayıt Tarihi : 10.1.2013 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!