Düştüğün gün... Şiiri - Oktay Çekal

Düştüğün gün…

Bir buğu gibi sardın hayatımı, kayboldum gerçeklerinde,
Görünmeyen bir düşman gibi yoktun mertçe karşımda,
Boşlukta kalmış bir savaşçı gibi, gözlerim aradı seni,
Hakkını vermeyen bir hak çalansın, manasız kaçışlarda.
Tüm çaban seferber olmuş, üstüme oynuyor,
Yürek kapın, çoktan, şifresini değiştirmiş giremiyorum,
Öyle olsun, yüzsüz bir ruh değilim…
Artık kapsam dışısın bende, söküyorum yüreğimi.
Kendi adımlarımda, çizerim yolumu,
Görmem sevmeyen yüreği, öldürmez beni,
Hayatı söndüren, karanlık gibisin,
Yoruldum artık, geleceğim değilsin.
Mutluluk nedir, hiç düşündün mü?
Hayat bir kişiye ait değildir unutma,
Her güzellik seni, bulacak sanma,
Sustuğum gündür, düştüğün gün.

Oktay ÇEKAL
17.07.2011-15.38