Ha gayret düştüğün de yüz, diz değdiğin de yere
toprağa karabet etmesin onurun, dikil be adam!
Ne buğday rengin de bir ten, ne kurşun havası bu,
etme kendinedir! Kim düşünür seni, düşürmüş bu derde.
Kimse her değildir, her kim! Bende sen, sende ben,
yahut biz!
İlikleri siz olmuş ayrılarız, düşmüşüz dibine bir mahzenin.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman