Umuda çıkan yol daraldığında
Gözyaşların yürür düştüğü yerden
Aşka düşüp benzin sarardığında
Gözyaşların yürür düştüğü yerden
Öyle aşkı kolay diye belleme
Yüreğin yanarsa yansın elleme
Düşen kıvılcımı sakın yelleme
Derinlere yürür düştüğü yerden
Bülbül gibi öten şakıyan dildir
Yardan gayri sana cümlesi eldir
Artık damla değil gözyaşın seldir
Yürüdükçe yürür düştüğü yerden
Her an duyacaksın yürek sızını
Candan sayacaksın elin kızını
Belki daha dertli çalsan sazını
Notaların yürür düştüğü yerden
İçin yanar gönlün yanar yandıkça
Ağlarsın kendini mutlu sandıkça
Ciğerin kavrulur onu andıkça
Yangınların yürür düştüğü yerden
Semahi kan ağlar için durmadan
Devamlı titrersin rüzgar vurmadan
Ölmekten korkarsın vaden dolmadan
Anıların yürür düştüğü yerden
Kayıt Tarihi : 15.12.2007 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DOST KALEMLERDEN Mehtap batmasaydı doğmazdı güneş Aramakla olmaz bulunmaz bir eş Ansızın sarmalar aşk denen ateş İnsan kendi kalkıyor düştüğü yerden...Oya Özpoyraz Sihhatli insana can da çok canan da çok Hele de dostların haddi yok hesabı yok Bu milletin çoktan garibana karnı tok Bak kalkıyor gariban düştüğü yerden....................TÜRCAN DEMIREL
TÜM YORUMLAR (12)