Düştü Toprağa Canlar Şiiri - Binnur Çelebi

Kurtlar oturmuşlar geniş masada
Önlerinde petolü, madeni, suyu, toprağı
Nasıl paylaşacakları asırlık harita
Düşürüyorlar kardeşi kardeşe
Hazırlanan bu sinsice tuzakta
Biri vatanı korumak için kışlada
Diğeri vatandan toprak almak için dağda
Öldürüyor kardeşini düşmanca
Elim yüreğimde, yine kara haber var
Vuruyor yumruğunu bağrına analar
Dik durmak zorundadır hep babalar
Yakılıyor Kürtçe, Türkçe ağıtlar
Şehit oğul ne büyük şereftir
Belkide ilk defa bir devlet büyüğü
Garibanın evine gelmiştir
Mehmetcik albayraklı tabutta
Diğeri bilinmez hangi çukurda
Bandolu törende saf durur büyükler
ananın, babanın kolunda apoletliler
Kucaklarda yetim çocuklar
Umudu sönen gencecik kadınlar
“Vatan sağ olsun, ağlamayacağım” der
Gururla uğurlarken şehidini
Oysa acısı dağlar anasının yüreğini
Bir daha göremiyecektir yiğidini
Ölenler ne fabrikatör
Ne de armatör çocuğudur
Fakirlerin işidir vatanı korumak
Garibanların işidir dağa çıkmak
Kopan bacaklar, kör olan gözler
Tekerlekli sandalyeye
Mahkûm edilen gaziler
Acıklı bir film seyreder gibi izleriz
Alıştırıldık, hafızamızda yer etmeyiz
Sonra da başka bir kanala geçeriz
Sıcak yatağımızda yarını düşleriz
Şemdinli’de, Çukurca‘da Dağlıca‘da
Vatan uğruna düştü toprağa canlar
İsimleri unutulan nice fidanlar
Ateş düştüğü yeri yakar derler ama
Unutmayın bu alev birgün herkesi sarar