düştü; şehir,
atlas denizlerinde
düştü; kaybettiğimiz!
alıp hüznü,gün batımından
gözlerinin
bir koru uzağında,
-ağaçları yanmış bir koru-
sokulacaktım yaşama.
arı bir yalnızlık örtecektim,kırgınlığıma
gül kurusu ellerinle
düştü şehir,
yalancı uykularımız!
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!