Düştü / Nasihat Şiiri - Müzahir Kılıç

Ey gönlüm, kendini ağır satsana
Haline baksana çıkmaza düştü
Aşk bir avcı olmuş yolun gözlüyor
Kaçtın amma sevdan tuzağa düştü

Gözüm noldu size, bu hüzün niye?
Siz de kırıldınız vefasız diye
Bir bardak doldur da gönder hediye
Demek nasibine gözyaşı düştü

Ey dilim methetme el güzelini
Ne ela gözünü, ince belini
Dermeye kalkışma elin gülünü
Bir bakarsın elin dikene düştü

Seni sevmeyenin peşinden gitme
Bülbül olsan gidip dalında ötme
Yılan yuvasında ot olup bitme
Bir bakarsın zehri ilaca düştü

Bırak, gidenlerin peşini bırak
Gözünden ırakta, gönlünden uzak
Bir gün seni de yer bu kara toprak
Nice umutlar var sulara düştü

Kıymet bilmezlerin anma adını
Her lokmaya bozma ağzın tadını
Kalben göre vere Hak muradını
Bir bakarsın şansın güzele düştü

Ne kadar kaçarsa, bırak da kaçsın
İsterse gönlünü yadlara açsın
Gün olur da belki haklı çıkarsın
Bir bakarsın yolu yakına düştü

Olsun, esirgeme sen de selamı
Suskun kalsa, konuşmasa kelamı
Bilmem hayır mıdır, yoksa bela mı?
Yazık! Nasibime vefasız düştü

Gelse de kadrini bilmeyeceğim
Bir daha sevgilim demeyeceğim
Belli ki bir daha görmeyeceğim
Bizim için vuslat mahşere düştü