Düştü Şiiri - Tülays Tülays

Sığamadım koca alem içindeki zerreye
Doğmanın ramakındayken kabuğuma kor düştü
Diyemedim sadrı viran ettiğinde cemreye
"Hayrı şerri göremedim kalemime zâr düştü."

Yıkamazdı bileğimi ağyarın en şirreti
Kırdı taze kanadımı şuh gönlümün hiddeti
Mavzeri bertaraf eden sitemlerin kuvveti
Hedef etti nişangâha, vakte intizar düştü

Hasletten şek duyuşumda bir muamma sır mısın?
Söyle hal-i efkar mısın, yoksa mevte yar mısın?
Yeşermeyi bilemeyen gülşende dildar mısın?
Şebnemi beklemek bana, yad’a lalezar düştü.

Şiirlerin dili olsa, naçar kaldıktan sonra
İlahi nazargâhında aciz olduktan sonra
Nedameti perçinleyen hüzne daldıktan sonra
Neye gerek özü beyan, sûkuta nazar düştü.

Düştü şevk-i kelamımdan, cehlimden çok ar düştü
Düştü yürek selamım da, boşlukta bizar düştü.
Son terennüm edişime gizli istihzar düştü
Düşlerime,meramıma kuytu bir mezar düştü.