Düştü;
Dolanırken kitaplar arasında,
Hem de en güzel bilgilerin kucağına.
Düşüydü;
Belki de,
Düşünce anladı, geçen yitik zamanı.
Beğenmediği siyah,
Ne de güzel renkmiş!
Çok sevdi, bomboş odayı;
boş konuşmaktan.
Uyandı;
Sabahın ayazında,yeni bir nefesle
Her şey daha renkliydi gözünde.
Uyanmıştı artık!
Kayıt Tarihi : 24.11.2014 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!