DÜŞTÜ
Sekizinde,
On sekizinde
Hayatın yükü çöktü de omzuna
Şakaklarına ak düştü…
Her sabah erkenden kalktı
Soluk soluğa
Yetişmeye çalıştı
Hep kaçan hayatın
Arkasından.
Nefes nefese açtı gözünü
Düştü…
Tut dedi ellerimden
Allah aşkına tut.
Bir kere de olsa tut
Tut…
Tutan olmadı…
Göz pınarlarındaki son damla
Son damla göz pınarlarındaki
Kalbine düştü…
Kayıt Tarihi : 18.8.2003 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!