Düştü Şiiri - Hikmet Küçük

Yılda bir kez coşar gönlüm,
Bu seneki yaza düştü.
Sevdam oluk oluk akıp,
İnce belli kıza düştü.

Sümbülü andırır başı,
Tam yerinde durur kaşı,
Görünce zümrütten taşı,
Bakışlarım göze düştü.

Aşkım filizlenip açtı,
Sonra yandı, ışık saçtı,
Harareti bilmem kaçtı,
İçin için köze düştü.

Ama zalim, önce baktı,
Derinlere doğru aktı,
Sonra tutup yere çaktı,
Uzun uzun naza düştü.

Yürekte yanıp demlendi,
Boğazımda düğümlendi,
Yaşım kirpikte elendi,
Mendil denen beze düştü.

Taşımaz olunca belim,
Bir de tutulunca dilim,
Çare arar iken elim,
Mızrap ile saza düştü.

Her geçen gün büyür yaram,
Kime gidem, kime varam,
Lokman Hekim olsa soram,
Tesellim mi, size düştü.

(Eskişehir 15/7/2005)