Su damladı
Düştü
Kendi gölüne
Kan sızdı duvarlarından
İçi koptu
Uçtu
Kendi göğüne
Yürek
Söndü
Kendi mezarında
Güneş
Yaktı
Kuruttu dudakları
Merhem
Hiç tutmadı yaraları
İçler perişandı
Yansa da
Asla
Kurtulamazdı
Geride
Küller kaldı
Rüzgar
Aldı
Götürdü
Suya bıraktı
Kayıt Tarihi : 1.12.2004 02:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gencay Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/01/dustu-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!