Düşten Gerçeğe Şiiri - Ömer Doğan

Resim mi bulanık,
Resimdeki karanfillermi, solgun
Sessizliği tercih eden
Bir düş görüyorum belki de
Ritimleri durgun, yapraklar
Hizalı asker misali, başaklar
Esir düştüğüm yalnızlığa...
Ayak uydurulacak sanki
bütün konuşmalarım tutsak,
Şiir'lerim idamlık
Kendi içimde yaşadığım
Kocaman bir hapistir, yalnızlık
Hiçbir penceresi olmayan.
Tek görüşçü hayallerdir,
Gözle görülüp elle tutulmayan
Felek:
Pek yoğun çalışır, bizim buralarda
Her köşe başında bir çocuk
Ve yitik sorular bekler
Bütün bir yaşam ziyandır...
Hiçe gömülmek ister, özlemler
Yataksız, yorgansız üstü açık yatarım
Bu kaldırım, taşlarında