Düştemi Gördüm Seni Ey Yaşantım

Düşte mi gördüm seni
eyyy yaşantım.

Atak,akıllı, cesur iken
Ne oldu da duraksadı birden
Bu yaşama sevincine
Hem de en gerekli olduğu anda
Zamanda.

Unutma ki tek başına değilsin artık.
Kendini bıraksan da,
Bırakamayacaklarını aldın yanına,
Hem de zorla aldın,
Dinlemeden kimseleri.

Neden bu durgunluk, neden
Yine sen deyilmisin, sen
Değişen ne
Susamışçasına sevdin, çıkarsız, kuralsız.
Bir aşk masalıydı dillerde
Ve aldın onu kanatlarının altına.
Şimdi böyle kırılmışlık niye.

Üstüne, üstüne geliyor bu hayat
İnsanın.
Damla, damla çöküyor
Gırtlağına,
Günden güne bitiyor.
Umutların.

öyleyse Nedir kalan?
Nedir yaşamak?
Neyin uğruna?
Ve nasıl?

Neden hep bunlar gelip toplanır kucağıma.
Bana ait bir çocukmuş gibi.

Hakan 26/70/2004