Düşte Kalan Şiiri - Sebahattin Günday

Gün akşamdır…
Gölgeler düşmüşse yollara,
Uzaklarda,
En uzak diyarlarda,
Ateşe pervanedir
İçli bir adamın hâtıraları.
Adamın masasında mum,
Dilinde türkü yanar…

Ve karanlıklar anlatır
En güzel masalları.
Bir mum erirken
Kendi sıcaklığında,
Gölgesine acılar toplar.
Odanın duvarında nem,
Adamın yüreğinde gam var.

Geçmiş günlerin sancısı,
Vurur başına yastıklarda.
Küflü yataklar içinde,
Gecenin ağrısıdır
Bir ölü kuş masalı.
Hep gece yarılarında ve
Uykulara dalınca.
Düşerken çatılara sapan taşları,
Gün artığı sesler yapışır bedenine.
Taşlar büyüdükçe,
İçinde sesler büyür durmadan.

Ve sonra sabah olur;
Adamın gözünde yaş
Kuşların ağzında taş…