Güneşten düşmüş çoçuklardık
Ne doyduk, ne acıktık
Bir acıya acıyla koştuk
Aynı yer aynı zaman
Dönüp durur dünya
Her afakın insan
Gördük ki,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta