Düş/te Gör Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Kaf dağı gibi yüreğim
Üzerinde toz bulutları esiyor
Bir düş,hayal gibi bulanık
Esrarengiz bir biçimde allak bullak
Hafiften aralanıyor efsunlu görüntü
Alıp götürüyor beni ummanlara
Belli belirsiz yüzün çıkıyor sahneye
Gözlerim bir temaşa hali ile şaşkın
O an yüreğim duracak gibi oluyorum
Bakamıyorum gözlerinin esrarına
Öylesine masumane bir dokunuş ki
Anlatılmaz,kelimelerde zaten anlatamaz
Kirpiklerini kaldırıp bana doğru bakışın
Mahşerde aydınlanıyor gibi oluyor ruhaniyetim
Sonrasında bir tebessüm fışkırıyor
Dudaklarının hareketi antik bir eser gibi
Bakmaya doyulmaz bir hal alıyor
Yanaklarında oluşan iki adet kıvrım
Büyük bir saadete eriştiriyor gamzelerin
Alev alev saçılıyor bir bir sevda topları
Cephede yürek sanki savaş alanı
Mevzide saklanan gönül açığa çıkıyor
Bir kıvılcım bekler gibi hali hazır.
Bulutlar aralanıyor o an gökyüzünde
Bir ay parçasını andıran yüzünü gösterircesine
Bir aydınlık doğuyor kapkaranlık dünyama
Cennet misali kokun saçılıyor meydana
Uzatıyorum nasır tutmuş ellerimi
Pamuğu andıran bembeyaz ellerine
Kayboluyor içinde mutluluk çemberi
Sevda türkülerini ezberleyip okuyorum
Yanında iken tuzla buz oluyor yüreğim
Bir bir eriyor damla damla akıp gidiyor
Taş kalbim biranda seninle iken
Ne kelimeler yetiyor seni anlatmaya
Ne de hayaller peşi sıra
Sonrasında oluşan korkunç bir fırtına
Büyük bir sarsıntı yıkıyor hayallerimi
Kan ter içinde uyanıyorum derin uykudan
Gördüğüm bir düşten başkası değilmiş
Neden uyandım ki neden bilmiyorum
Oracıkta can versem de açılmasaydı gözlerim
Feryadı figan ile doldu gözlerim kanlar ile
Vurulup kalmıştım düşümdeki sevgiliye
Şimdi odam bomboş.sensizlikte yine yalnız yürek
Düşte olsa bu yürek seni andıkça bir gün ölecek.