Gece düşümde yakaladı Decartes
gündüz kaçsan da benden
düşüne sokarım düşünce
Kaçmak olanaksız
Rodin olacağım
yumruğum çenemde
Düşündüm ben de düşümde
Ben ile başlayan tonlarca şarkı
bizi kapsayan gramla
bir ile başlayan kilometrelerce
iki ile giden milimce
aşık ne güzel yazar çizer ve boyar
Platon çok çirkindi fikrimce
Düşün diyorsun ya
peki üstad
gazoz neden ağaçta yetişmez
turp dalda büyümez
balıkçılar niye bağırmaz
ki taze simit diye
Midas olsan kaçamazsın
ses erimez bilirsin
emir kipi ile konuşan mutlu olur mu gönlünce
Düşün dedin ya mecburuz düşünmeye
ciddiye alınan ne çok şey boş
boşlardan ne çok hoş
iki arada bir derede
ekmek poşette üzüm selede
kusura bakma işim var
lütfen çıkar mısın düşümden düşünce...
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 22:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri Günenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/20/duste-dusunce.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)