Düşsel Kahraman Şiiri - Ercan Keskin

Seni düşünmek yok mu ? Aşkın buzlu yanardağ;
Olduğunu bilmeden sevmek delicesine.
Gönulden gönüle senin ile kurduğum bağ;
Anahtar olur aşkın çözümsüz denklemine...

Seni beklemek yok mu? Hiç gelmeyeceğini ;
Bilerek umudunu kaybetmek son trende,
Ama yine ümit bu ya ! Beni sevdiğini ,
Düşünmek ,çöle kesen yaralı yüreğimde.

Seni özlemek yok mu ? Pas tutmuş şu zavallı;
Kalbimden hâlâ söküp atamam ,beklerim diyerek
Acıların gerçek en dayanıklı,
Olanı ile katlanır yine seni severim.

Seni gizlemek yok mu ? Senin her şeye rağmen;
En olumsuz şartlarda varlığını keşfettim.
Sevgimi gönlümün en ücra köşesinde en,
Duygulu şiirlerle enikonu ,yücelttim.

Seni hatırlamak yok mu ? Unutulmazlığın belki;
En yalın karşılığı elbette hatırlamak.
Fakat bunu özveri ile en içtenlikli,
Gönül bağı kurarak naif duygu ile yapmak.

İlgini çekmek yok mu ? Ne ayrımlı görünmek;
Ne olduğundan farklı ne de değişmez ,aynı.
-Şimdiki halim budur değişiyorum ! demek,
Özü tanımlamanın en içtenlikli yanı.

Seni düşlemek yok mu ? Seni seviyorum ben;
O halde düşlüyorum demek gelir içimden,
Eğer Düşsel Kahraman oluyorsak Sen ve Ben,
Hele bir de renkli ise dünden değil ezelden.

Seni izlemek yok mu ? İmkanlar dahilinde;
Duyguların nasıl ,ne yapıyorsun şu anda?
Mutlu musun mutsuz mu? Bak her şey elimizde,
Ortak özellik ve de ortak davranışlarda...

Aşkı hak etmek yok mu? Aşk : aşkın değer taşır;
Olmaz ise olmaz ,daima : Gönülden ister,
Aşk tartışmasız asil duygulara yakışır,
Nobranlıkla bağdaşmaz, teğet geçer .

Seni kaybetmek yok mu? İşte buna dayanamam;
Ömrümün son deminde nihayet buldum derken,
Şu zavallı yüreğim onca yükü taşımaz.
-Gidiyor musun vakit daha çok erken desem?