Düşsel gerçektir yaşam.

tanrıların izdüşüm zamanıdır
akşamın kızıllığında
silüeti düşer
Nemruttan Kleo Patra zindanına
bir yok oluşun hikayesidir içrek döngüsündeki çekim gücü
ve içgüdüsel kabuldür ölüm
koparıp başını fırlatır denize
yaşasın ölüm
artık tanrılar da özgür....

(insanlar doğuştan ayrıcalıklıdır düşünselliğiyle ve düşündüğü ölçü kadardır özgürlüğü)

gün olur
bir serçenin ürkek pırpır duruşunda
atar yüreğim
uçmak isterim maviliklere
düşler kurarım leylak renginde iğde kokusunda
yürümek isterim döneceğimi bildiğim yerden
hiç bilmediğim uzak diyarlara
ve
başka başka dünyalara gece olmak isterim
ay ışığı yıldız sunmak için (bol keseden)
ki cömertlik ALİ'den' dir

(yaptıklarımızla sınırladığımız özgürlük yapacaklarımıza izin vermeyebilir
çünki
düşsel gerçektir yaşam hayallerin kadar bir dünya sunar)

pervasız yaşarım hayatı
yeni yeni fırtınalar kopar içimde
'Pir-i Reis' gelse yelken açamaz
alaborasında yüreğimin
yüzüme yansır kabaran öfkem
avurt dolusu harcarım gün görmemiş küfürleri
küçülürken dünya gözümde ben devleşirim
yine de kıyamam bir karıncaya

(hayat canlılara sunulmuş bir armağanken mutluluk başka bir canlıyla paraleldir)

05.02.2007