Düşsel Evrim Şiiri - Barış Aluk

........................Beni artık kimseler aramasın
........................Aşkın en tabanında yandığım anlaşılmasın. (MFÖ)

Sonu yazılmamış bu romanın
zamanı geldi boş sayfaları doldurmanın
yırtıyorum yalan bayrağını sevgili
adın dalgalanacak artık gökyüzünde.

Derinlerinde dolaştığım bu dehliz, aşk
aramayın artık beni, niyetim yok
yaşam güneşine çıkmaya, kalbim
yansa da ateşte, yeşilleniyor ömrüm.

Aşkın yüksek dozajında
u
ç
u
y
o
r
u
m
pembe bulutların
ü
z
e
r
i
n
d
e
Varsın kanatlarım olmasın!

Kanım aksın yâr,
yaramdan aşkın sızar.
Soranım olmasın,
yalnızlığımda sesin yankılanır içimde.

Dönüyorum şimdi düşsel evrimde
ve bir ebabil kuşunun kanadında
seni seviyorum renkler içinde.

Dostum olmasın elimden tuttuğunda yâr
çıkmaza dönsün kentin bütün sokakları.

Ben aşkında duruyorum, zaman sana akıyor...

Ve ben,
s
e
n
i
n
için
....y
.....a
......ş
.......ı
........y
.........o
..........r
...........u
............m!

(04.07.2006) Kabataş