Yağmurun ıslattığı bir kadın değilim..
İçimdeki kadınlar yığın halinde ruhuma yağıyor bugünlerde...
ve ben fazlasıyla ıslanmış düşlerin sağanağında ıslanıyorum.....
Artık ne adı ne tanımı yalnızlık değil
nasıl bir canavara dönüştüyse
kemiriyor..tırmalıyor ve tırmanıyor aklımın en onulmazlarına....
Başka kadınlara benzeyen yanlarıma alışamamışken....
Şaşırıyorum ve yolunu şaşırıyor yollarım....gitmelerim...gidemeyişler-im...
Hayatın buğusu sadece bindiğim otobüs camlarında değil..umutsuzluğumun kıyısında...
Kayıt Tarihi : 5.2.2014 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!