Yeni bir güne başlarken doğa,
Güneşin altın kolları uzanmış
Sabah mahmurluğunda açan
Minicik çiçekleri okşuyordu,usulca
Ve sen geliyordun adım adım,
Birden coşuverdi benliğim
Oysa gördüğüm Sen, yalnız değildin
Sana sevgiyle bakan bir çift göz vardı yanında
Elleriniz kopmamacasına kenetlenmiş birbirlerine
Tek vücut,tek kalp gibiydiniz,
Benimse,kopkoyu bir karanlık,
PERDE PERDE İNİYORDU GÖZLERİME...
Kayıt Tarihi : 25.9.2010 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fuat Onatlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/25/dusmuydu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!