Düşmüşem Özüme Şiiri - Umut Gürses

Düşmüşüm özüme halim haraptır
Dediler Ol Şaha Ebu Turab'tır
Cümle Ocak Pir'i talibe Bab'tır
Yaratan bizlere vere Hidayet

Kuşattı nefsimiz çetin savaştır
Şimdinin insanı hep bağrı taştır
Sorarım özüme bu nice iştir
Ya Muhammed nebi eyle şefaat

Selman olam Şah'a can kurban verem
Nefisin önüne çok bendler örem
Güzel olan Can'ın güllerin derem
O zaman belkide gelir inayet

Günah denizinde fırtına çıktı
Hakk'ın kullarının evini yıktı
Zülfikar sır oldu hasreti yaktı
Belki bir gün gelir Şah-ı Velayet

Hacı Bektaş Veli sır oldu gitti
Nice er çekildi Nur oldu gitti
Gerçek hakikatler yar oldu gitti
Bilmem nerde kaldı aşk-ı muhabbet

Gözlere gönüle perde çektiler
Fesat toğumunu zülbe ektiler
Nefis kalesini göğe diktiler
Bir zaman gelecek Mehdi Muhammed

Böldüler dini ortağız bizde
İman ile ikrar sadece sözde
Gücümüz kalmadı derman yok dizde
Herkesin derdi de malda hilafet

Gel gönül Çek elin derman sendedir
Ararsan pirleri mihman sendedir
Ayet sure delil Kur'an sendedir
Fukara daima gel Hakk'a şükret (fukara)