Öpmedim diye
kesik kesik öfkeye
uzaktan rüzgar üfledim bu kızgınlığa
Yüreğimin en yufka zamanlarından kalan fazlalığım
pamuk prensesin hallacı.
Arzunun bilediği kininde kadınlığın
dilin keskin sirke bulaşığı sövgüye bulamışsın
tatlı sanıyorsun
öfken;
bu kadar mı ballı börek
Bağları budamak haddin mi
sen;
koruk tadında çiğsi,çiğsi kekremsi kükreme
kar tozatıyorsun şimdi içine mevsim yaz
buz tutmuş bu yürek şimdi senin mi
Bunu unutmadım
ağzınla kuş tutsan
düşmez göğüs kafesime bu kalbin..
Kayıt Tarihi : 4.10.2014 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!