Düşmeyince bilmez insan !

“Hele bir düşte gör sen !”

Yangın olur ,dört bir sahan
Pişmeyince bilmez insan !
Hayat zorlu bir imtâhan
Düşmeyince bilmez insan !

Toz pembedir ona dünya
Umut taşır her gün güya
Kabus olur bir gün rüya
Düşmeyince bilmez insan !

İmkansızdır artık koşman
Zor olur bu, derdi aşman
Kimler dosttur, kimler düşman
Düşmeyince bilmez insan !

Hep güçlüyüm zeki sanır
Çevresiyse böyle tanır
Hep ayakta sanma kalır
Düşmeyince bilmez insan !

Bilmeden hiç o halini
Yaşar sanır hayâlini
Mutlu sanır her hâlini
Düşmeyince bilmez insan !

Kalbinde hep taşır gurur
Zanneder ki bende onur
Gün gelir bak kader vurur
Düşmeyince bilmez insan !