Düşmeyeceğiz Şiiri - Efe Can Doğan

Günün yarısından fazlasını
Seni bu kadar özleyerek geçirmek
adil değil hiç bir kimse için
Aklımdan çıkaramamak zor seni
Bulutlara merdiven dayayıp adını yazamamak
Kentteki yaşayan herkese seni soruyorum
Sokaktan geçenlere
Seni görmek istiyorum niye bu kadar çok
Uykunda
duşunda
kahvaltında
Uzanıp hayal kurduğunda
Niye bu kadar çoksun diyorum içimde
okudukça biz çoğalıyoruz
beraber yemekler yapardık
O yemeklerde çoğaltırdı bizi akşamları
Şarabımızı evde içmek muhafazakarlığımızdandı
Ve eğlenmek dendiğinde adının geçmesi yeterliydi
Kahkalara karışırdı tartışmalarımız
Tatlıya bağlamakta bizim işimizdi
Ama senden sonra
Sarılmak fiili bi başka düşerdi sözlüğe
Kelime anlamını değiştirdiğin bi o kalsaydı keşke
Sen sevginin anlamını genişlettin
Aşık olmayı litaratürlere soktun
Ücra köşelerde şehvetle öpüşmeyi öğrettin
Kimselerin giremediği karanlıklara yürüdük beraber
Elele tutuştuğumuzda korkusuz olurduk çünkü
O yüzdendir ki bu yenilmezliğimiz
Elele olduğumuz sürece düşmeyeceğiz.