Düşmeyeceğiz Menekşelerden

gülecek günlerimiz olacak
güllerimiz gülünce
çocuklarımızın
yanaklarından
gonca gonca...

yarınlarımız karşılayacak baharı
dirilince umutlarımız
faran dağlarından
tanrı dağlarına dek...
kundakta açmış
hercâi menekşelerin
diline düşecek
ölgünlüğümüz,
utanacağız...

bahtımızdan doğacak güneş
demir gibi kimine
kimine şefkatli bir el gibi
sözümüz olacak
kimine yangın gibi
ilaç gibi kimine...

savrulacak sancağımız
dili dualı ninelerin
kınalı zülüflerinden
haykırış gibi,
zemheride titreyen bakışların
âhengine asılmış
coşkulu
kirpikler gibi...

çocukların rüyalarından kaçmayacak huzurumuz bundan sonra...
düşse de gördüklerimiz geleceğe dair.

biz düşmeyeceğiz;
yapraklarından menekşelerin...