Düşmeye gör dostların yalan olur,
Küçük solucanlar, bir yılan olur.
Eşin gider, başında anan durur
Nefsine güvenmez, kime güvenir?
Ağaçlar sallanır, rüzgârlı günde,
Yorgun ağaçlar yıkılır önümde,
Gece geç vakitte, ışık sönünce,
Nefsine güvenmez kime güvensin?
Mesai bitince dört bir tarafa,
Hüseyin, Habibe, Hasan, Mustafa
Bin bir düşünce var, bin bir kafada
Anaya güvenmez kime güvensin?
Dünyanın yaşı “beş” milyar derler
Dünya fani deriz, ya insan beyler?
Onca şehir, ilçe, kasaba, köyler
Kardeşe güvenmez kime güvensin.
2024
Kayıt Tarihi : 30.4.2024 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!