Eğer ki dağa taşa seslensen,
Gelir muhâkkak bir aks-i sedâ.
“Yâ hû bir insâf” desen, dilensen,
Duyulmaz feryâdına bir nidâ.
Hele ki vardan yoka düşmüşsen,
Cândan, cânândan olursun cüdâ.
Haber vermezsen zerden, gümüşten,
Bir sensin, bir de Hazret-i Hüdâ.
Nerde ki vicdan diye düşünsen,
Cümlesi olmuş, Tiran’a gedâ.
Yûnûs ne kadar desen döğünsen,
Nâdan eylemez keyfini fedâ.
Mart 2020
1.Aks-i sedâ: Yankı
2 Cüdâ: Ayrı kalma, uzak kalma
3 Zer: Altın
4 Gedâ: Kul, köle
5 Nâdan: Cahil, görgüsüz
Kayıt Tarihi : 2.6.2021 09:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir iki yıllık bir suskunluktan (veya yazamamaktan) sonra bir gece vakti Ankara’dan Balıkesir’e giderken İzmir Mavi Treninde yazılmıştır.
![Mim Mustafa Hakan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/02/dusmeye-gor-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!