Gölgelerle büyürüm her akşam üstü
Gurbet usanmadan ağlar içimde,
Bir sabah bir ikindi vakti kaybolur kuşlar
Ayaklarım bedenime isyan içinde.
El tutmaz bel tutmaz her yanım çıkmaz
Yaralı gönlümü kimse anlamaz,
Meskenim tek oda bir gecekondu
Aklım saraylara isyan içinde.
Gölgelerden yürürüm akşam üstleri
Her sokak bir dramın izini taşır,
Yolumun üstünde kaybettiğim yar
Yüreğim buna da elbet alışır.
Ne şöhrete ne servete düşkünüm
Ne kral ne soytarı yakındır bana,
Çöpte rızık aramakla geçer her günüm
Düşmeye gör, yüz buna da alışır.
Kayıt Tarihi : 17.7.2015 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!