Düşmek Şiiri - İsmet Anik

Şimdi gülersiniz damdan düşmeme
Birgün düşerseniz anlayın beni
Ecel mani oldu herhal ölmeme
Birdaha düşmeden önleyin beni

Uçuyorum sandım düşmeden önce
Elbet o da olur vakti gelince
Çok zoruma gitti sizler gülünce
Koç kurban edinde gönleyin beni

İnsanoğlu beşer elbette şaşar
Yüksekten alçaktan heryerden düşer
Kalkmasını bilen düştükçe pişer
Düşene gülmeyin dinleyin beni

Gözden düşme yeter damdan düşmek hiç
Bir kez düştüğünde tekrar kalkmak güç
Birde ayrı düşmek varya çok korkunç
Kaderimde varsa sonlayın beni

0202/2024 - İ.ANİK