Düşmek Şiiri - Turgut Uzdu

Gördüğüm ceylanı çok zor anlatmak
Sekmelere düştü gönlüm neyleyim
Gerçeğe vurulup rüyaya yatmak
Gecelere düştü gönlüm neyleyim.

Ne giyse yakışır, uzun boyu var
Yediden yetmişe asil soyu var
Meleklere benzer güzel huyu var
Humarlara düştü gönlüm neyleyim.

Yüreğim çırpındı görünce yüzün
Dünyamı kapladı bir garip hüzün
Aşkıma sarılsa o tatlı özün
Hasretlere düştü gönlüm neyleyim.

Bakışında durur umutsuz gizler
Onu sevdirendir yüzdeki izler
Ne olur aşkını anlatsa sözler
Sabırlara düştü gönlüm neyleyim.

Bekledim vuslatı sabaha kadar
Ne o gelir oldu ne haberi var
Gitmese her mevsim kalsaydı bahar
Hicranlara düştü gönlüm neyleyim

Mevsimler geçiyor hâlâ gelmedi
Hangi bahçededir bana demedi
Pamuk elleriyle yaşım silmedi
Pınarlara düştü gönlüm neyleyim.

Yollar ona dönük, ona tutkundur
İlleri ararım beden yorgundur
Acılar yerleşmiş, neşem durgundur
Umutlara düştü gönlüm neyleyim.

Ağlarım sızlarım geriye gelmez
Onu sevdiğimi nedense bilmez
Ne yaptım ki ona gidip de dönmez
Duraklara düştü gönlüm neyleyim.

Yıldızlar görürüm gözleri gibi
Bir inansa nasıl sevdim zalimi
N’olur dostlar yazın garip halimi
Postalara düştü gönlüm neyleyim.

Dediler inan ki seni seviyor
Bütün duyguların o da biliyor
Bekle, bugün yarın sana geliyor
Sevinçlere düştü gönlüm neyleyim.

Çocuk gibi koştum, zıplayıp durdum
Ne ayakta kaldım ne de oturdum
Bütün hayalleri bu gece kurdum
Kırıklara düştü gönlüm neyleyim.

Nedense kötü bir yola sapmışlar
Söyleterek sırrı benden kapmışlar
Anladım ki bana şaka yapmışlar
Sadistlere düştü gönlüm neyleyim.

Harabeye döndü seven yüreğim
Bilmem ki sırrımı kime vereyim
Dostların yoluna güller sereyim
Yalnızlığa düştü gönlüm neyleyim.

Ne zormuş sevdanın kara olanı
Arda düşer açık ara olanı
Hoş görmezler içi yara olanı
Zulümlere düştü gönlüm neyleyim.

Gelir mi gelmez mi nerden bilirim
Söyleyin dostlarım nasıl gülerim
O gelmez ise ben yalnız ölürüm
Mezarlara düştü gönlüm neyleyim.