Düşmeden Şiiri - Ozan Efe

gül yüzlü
ateşli günlerden
geldik bu güne
ayrılığa gayriliğe
hale düşmeden

ay karanlığı açınca
yalnızlık ipi kopuyor
bakışlarında
kayboluyorum
dile düşmeden

gün batınca
gülümseyen yıldızlara
ışıyan aya
gün doğumunda seherde
ele düşmeden

gözün sokağı terk ediyor
üzerimde saplanıyorken
özleminden tütüyor
iç içebildiğince çayını
sele düşmeden

düşlerine dolacağım
ellerinde solacağım
dulda kalsın burukluğum
hep seninle olacağım
yele düşmeden

ayazlanan gecede
ilkyaza döndü gönlüm
gülünce güllerin açtı
kokusunu saçtı
göle düşmeden

ozan efe hüzünle
uyandığım kollarında
dinç olacağım bugün
genç olacağım
öle düşmeden

071209denizli