Başa bir iş gelir, düşersen eğer,
Arayıp, sormazlar; vermezler değer
Dost zannettiklerin, değilmiş meğer
Tanımazlar asla, düşme yeter ki! ...
Dostum çoktur diye, övünme sakın,
Kara gününde say, etrafa bakın
Açma derdini hiç, ağırdan takın
Tanımazlar asla, düşme yeter ki! ...
Sıkıntı çöker de, düşersen zora
Tek başına kalır, düşersin kora
Dostunu iyi bul; seç,sora sora
Tanımazlar asla, düşme yeter ki! ...
Kuldan medet umma, güven kendine
Sımsıkı sarıl da, bağlan rabbine
Cuşa gelip, düşme; elin fendine
Tanımazlar asla, düşme yeter ki! ...
“Hakkı” der ki, kanma; ver hakka meyil
Keyfiyete aldan, çokluğa değil,
Diz çöküp önünde, gerçeğe eğil,
Tanımazlar asla, düşme yeter ki! ...
19.10.2009
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!