Ey sevgili!
Kalbimi, ruhumu, kutsalımı,
Yağmurlu siyah bir gecede,
Bir bir yıktın ne yazık ki...
Sen herkesi dost mu sanıyordun
Demiştim ki;
Sakın ola düşme
Yanarsın!
Ne yazık geçen günlerine
Şimdi pişman olup anıyorsun
Her ışığa bir fener oldun
Unutma ey peri!
Ayağın yerden kesilirde
Düşme yanarsın...
Zannetme ki herşeyi sen yenersin,
Ümitlerin benim gibi tarumar olur,
Yanan mum gibi sönersin.
Siyah bir gecede...
Hiç birşey seni affetmeyecek!
Gönül mabedimi yıktın.
Ve unutma!
Günahlarına ahh edip,
Düşme başı belalım,
Sende birgün yanarsın! ...
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulhamit Güllük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/15/dusme-yanarsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!