Düşme sakın Düşme…

Düşme sakın düşme, üzülmesem de
Başımın tacıydı, vah, yazık derim.
Kati kararımdan çözülmesem de,
Kahırlar çekemez, pek nazik derim…

Sevincine çile mührü basılsa,
Başına mart karı yağar nasılsa..
Hatıra güvenip tele asılsa,
Canda yedirdiğin son kazık derim…

Duysam yüzü düşmüş, burnu sürtülmüş..
Kapısı, bacası dıştan örtülmüş..
Ne bahçede, ne de bağda görülmüş,
Belikli kafası çok bozuk derim…

Ağlaya ağlaya içini dökse,
Ağarmaz geceler üstüne çökse..
Dinlerim kayıtsız, derdi büyükse;
Benim de yüreğim hep ezik derim…

Pek düşkündü bende giyime süse,
Karşılık bulurdu sevapsız sese..
Bin af dileyerek, döneyim dese,
Çıkmadı taktığın bilezik derim…

Ruhunu buhrana kaptırdı çoktan..
Şimdi itiliyor, hep atıp tutan..
Az mı dert açmıştı başıma yoktan,
Ben de talih zaten hep kesik derim…

Sürünüp dururum gurbet ilinde,
Kaldım kıymet bilmez zalim elinde..
Olmak isterim de senin yerinde,
Bana gün ışığı hep kısık derim…

Pek de çabuk bitti daldığın oyun,
Anılar yanınca ılıdı suyun..
Boğazında ilmik, celladın huyun!
İterken yüzlerim hep asık derim…