Düsme Şiiri - Orhan Sönmez

DÜŞME
İlk Dostum diyen vurur haberin olmaz
Düşersin kalırsın halini kimseler sormaz
Dertlerin çoğalır çilen'de neden dolmaz
Çile yüklü esen yelle savrulursun düşme

Savrulan yere düşen sanki bir yaprak gibi
Düşersin kuyuya dünyada görünmez dibi
Tutup ta çıkacak olsanda bulunmaz bir ipi
Seni tutmayacak elleri sarılıbda gel düşme

Kopartırlar gülü dalında açmadan kalmaz
Kokusu bitmeden yeri asla dahada dolmaz
Düşersin yerlere kimseler tutub kaldırmaz
Yağınca götüren sellere kapılıbda düşme