Kaybolur cevrenden bir bir dost dediklerin
Ardını döner sırayla sana en sevdiklerin
Görmezden gelirler seni arkadaş dediklerin
Sakın ola birgün düşme arkadaş
Geceler uykusuz geçer bir türlü çare bulamazsın
Feleğin şaşar aklın durur çıkar bir yol ararsın
Yüzün güler ama içinden sessiz sessiz ağlarsın
Sakın ola birgün düşme arkadaş
Yeniden yazılır senin için hayat denen çizgi
Yaş dökülür gözlerden ıslatır usul usul kirpikleri
Avutmaz artık söylenen tatlı sözlerden seni hiç birisi
Sakın ola birgün düşme arkadaş
Geriye döner bakarsın kalmış artık herşey mazide
Elden gidenler gitmiştir gelmez artık istesende geriye
Sözlerim kendime sitemdir birşey söylemek düşmez feleğe
Sakın ola birgün düşme arkadaş
Tek çare kalmıştır oda sığınmak tır yüce Rahman a
Kulu vermese de her derde dermandır yüce Mevla
Hesap görülecektir birgün elbet huzuru mahşerde
Sakın ola birgün insanoğlunun eline düşme arkadaş...
Kayıt Tarihi : 21.9.2019 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/21/dusme-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!