Düşme Şiiri - Yücel Başyiğit

Düşme dostum sende benim gibi düşme,
Tökezle ama sakın düşme,
Hani derler ya, düşenin dostu olmaz diye,
Doğru düşenin dostu olmuyor,
Zaten ilk vuran dostların oluyor,
El bir vuruyorsa, dostların on vuruyor,
Acıdığın, yardım ettiğin, arkandan vuruyor,
Boşuna dememişler, insanoğlu çiğ süt emmiştir diye,
Niye hep insanlar dostlarının ayağını çeler,
Niye hep ben ondan, fazla mal sahibi olayım diye,
Niye hep bana, hep bana derler,
Niye bu çekememezlik,
Bunun tek sebebi,
Ölümü ahireti hesaba katmamak,
Hep gösteriş delisi olmak,
Hep kendini yüksekte görmek,
Ama şan, şöhret, makam, hepsi boşa,
Önemli olan insan olmak.